- 2013
Κρατώ τα μάτια μου ένδικα μες τον μεσόγειο χρόνο
μιαν όραση πολυπρισματική που μεγεθύνοντας τον πόνο
μιαν αίσθηση ιδιώνυμη οδύνης μες στον τόπο
κι έπειτα σύδεντρο σαλός καρνάβαλος ξωκλήσι σ’ έναν λόφο
τόσα χαμένα γυναικεία κορμιά ονείρωξη φαντάσματα
τα προσωπεία χρυσά
κι οι πέτρες μαύρες στίλβοντας έναν γιγάντιο ήλιο
κι οι αστρολάβοι θάλασσα να ξεδιπλώνοντας γοργόνες μες τη νύχτα
το άδειο δέρας τζίτζικας καμένοι ελαιώνες
όπου κι αν πήγα όπου κι αν γύρεψα
κατατεμαχισμένος μόνος
ποια θάλασσα ποιο φως παραίσθηση κρατώ
τα μάτια μου ένδικα στον ενδοφλέβιο πόνο
Μυθολογία, Πανοπτικόν, 2013
Περισσότερα από τον/την Αϊναλής Ζ.Δ.
-
Μυθολογία