Στέλλα

της Ορμής και της Αναπνοής
2010

Σε συνάντησα σε ένα γαλάζιο δωμάτιο
Παιχνίδια μου παίζαν οι σκιές
Είχα τα μάτια μισόκλειστα
Μες στα σγουρά σου μαλλιά έβλεπα κλειδωμένες ευχές
Ένα γλυκό ορμητικό τείχος μου έκρυβε την ιστορία
Μία υποψία χαμόγελου γέμιζε το κρεβάτι με ομίχλη
Τα μάτια σου λιβάδια και δέρμα σου η γη, καμία ερώτηση, καμία απορία
Η ανάσα σου με σκέπασε και λησμόνησα τον έρωτα
Βρέθηκα σε χώρα μακρινή
Όλα είχαν καεί
Μα εσύ ήσουν δυνατή
Μου έλειψες και ήρθα πάλι να σε βρω
Είχες φύγει
Βρέθηκες εκεί που ακόμα κυλούν οι ποταμοί
Σου κάνουν παρέα οι νυχτερίδες και τα χελιδόνια
Ξύπνα Στέλλα...
Ξύπνα...
Σε φιλώ στο μέτωπο αδελφικά...

 

    της Ορμής και της Αναπνοής, Εριφύλη, 2010 

Περισσότερα από τον/την Τρυφωνίδης Κωστής

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά