Συν Λακεδαιμονίων

Με βράγχια ανασαίνω
2016

Χτες βράδυ μπήκαν φωνές
ανατριχίλες στην κάμαρα.

Παιάνες συν Λακεδαιμονίων
τύμπανα ιαχές αδηφάγες σιωπές
κι εκεί που νόμιζα πως ησύχασα
πως οι μνήμες εντέλει με ξέχασαν
ορθώθηκε από Λάκαινα μήτρα
ασπιδοφόρος υιός θανάτου.

Τόσο πλήρως τον φαντάστηκα
ώστε όταν ξύπνησα
στη σάρκα μου
ανεξίτηλα εχαράχθη

«Πλην Λακεδαιμονίων
Αλέξανδρος ουκ έσται».


     Με βράγχια ανασαίνω, Γαβριηλίδης, 2016

Περισσότερα από τον/την Αράπη Ελένη

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά